Το SMS με κύρος και ο «δούρειος» ήχος

Ο Γιάννης Σερέτης αναλύει τις πρόσφατες εξελίξεις στην ΚΕΔ, τις κινήσεις του Ολυμπιακού στο μεταγραφικό και επικοινωνιακό πεδίο και τα «μηνύματα» προς την ελληνική ποδοσφαιρική «πιάτσα».

Ας ξεκινήσω με όσα κατάφερα να συλλέξω μέσω ρεπορτάζ για τις τελευταίες εξελίξεις εκτός γηπέδων.

1. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης θα κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει μια «δυνατή» μεταγραφή από το εξωτερικό (όχι Κάρολ και Λεονάρντο, αυτά είναι για… χώνεψη και δεν πιστεύουν πολλοί στον Ολυμπιακό ότι θα κάνουν την τεράστια διαφορά αν αποκτηθούν). Oχι μόνο για την ουσία του πράγματος, βλέποντας ότι η ομάδα του έχει πάρει ελάχιστα συγκριτικά με τα αναμενόμενα από όλους τους μέσους που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι (για τη μεσαία γραμμή είναι αποφασισμένος να κάνει σοβαρή μεταγραφή, διότι εκτός όλων των άλλων έχει και δική του άποψη και εικόνα για την απόδοσης και τα προβλήματα της ομάδας του). Αλλά και για τις εντυπώσεις! Για να δείξει σε όλους ότι αυτός είναι ο μοναδικός που ξοδεύει χρήματα στο πάμφτωχο ελληνικό ποδόσφαιρο, για να έχουν αληθινά και ολόφρεσκα «πατήματα» οι ειρωνικές ανακοινώσεις για τους «ανενεργούς» και τους Αραβες, για να δείξει στους φίλους της ομάδας του ότι στην περίοδο της κρίσης εκείνος έκανε και πάλι το καθήκον του, ενισχύοντας την ομάδα στα δύσκολα και στον δύσβατο δρόμο προς την τελική ευθεία του πρωταθλήματος, παρά τα λάθη του καλοκαιριού στο μεταγραφικό πεδίο.
2. Δεν είναι καθόλου συμπτωματική η παρουσία του Γιάννη Μώραλη (σε ρόλο Λούβαρη πλέον, με τον Κώστα Καραπαπά να αναλαμβάνει τα επικοινωνιακά του Ολυμπιακού) στην κοπή της πίτας της ΕΠΣ Καρδίτσας (αν και διατηρεί μακροχρόνια φιλία με τον πρόεδρο της Ενωσης, Μανώλη Παλάσκα), εκεί όπου βρίσκονταν και ο τιμώμενος για το Euro 2004 Bασίλης Γκαγκάτσης και ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΕΠΟ Γιάννης Οικονομίδης, σε συνδυασμό ασφαλώς με την ταυτόχρονη παρουσία των Βαγγέλη Μαρινάκη, Βασίλη Γκαγκάτση στην προχθεσινή κοπή πίτας της ΕΠΣ Πειραιά.
3. Ο Κύρος Βασσάρας μπήκε στη θέση του «αρχιδιαιτητή» με τις ευλογίες των Ερυθρόλευκων και βγήκε από τη θέση πάλι με τις ευλογίες (όχι με εντολή, ούτε με... διαταγή, ούτε με... απειλές) του Ολυμπιακού.
4. Ζητήθηκε από τον Βασάρα να παραιτηθεί, αλλά αρνήθηκε και γι΄ αυτό παρέμεινε στη θέση του υπεύθυνου ανάπτυξης, θέση που είναι και πολύ καλά αμειβόμενη... Δεν υπήρχε περίπτωση να παραιτηθεί, αλλά δεν έκανε και την επανάστασή του (είτε με συνέντευξη Τύπου, είτε με έντονες αντιρρήσεις προς τα υπόλοιπα μέλη της ΚΕΔ, προς τον Σαρρή ή τον Πιλάβιο) όταν αντιλήφθηκε ότι είχε περιέλθει σε δύσκολη θέση, λόγω των παραπόνων πολλών ομάδων και ορισμένων διαδοχικών σφαλμάτων των διαιτητών και των βοηθών σε οφθαλμοφανείς και όχι πολύ δύσκολες φάσεις.
5. Για τον Δούρο έχουν θετική (απλώς) άποψη στον Ολυμπιακό, όχι όμως και στον παντοτινά ανασφαλή στα διαιτητικά ζητήματα Παναθηναϊκό, ο οποίος επίσης ήταν αρνητικά διακείμενος απέναντι στον Βασάρα (όπως και η ΑΕΚ ασφαλώς…).
6. Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι νέος πρόεδρος της ΕΠΟ ο Γκαγκάτσης. Αυτά τα πιστεύουν μόνο οι ανόητοι. Μέχρι τις εκλογές της ΕΠΟ τον Οκτώβριο, έχουμε καιρό για να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο.
7. Ο Πιλάβιος δεν ήθελε να «φαγωθεί» ο Βασάρας. Αλλά δεν είδε από τον Κύρο ζήλο και μεγάλη θέληση για να παραμείνει στη θέση του, σοβαρή «αντίδραση» στις διαμαρτυρίες (φανερές και κρυφές) αρκετών ομάδων. Ταυτόχρονα δεν θεωρούσε ότι ο Βασσάρας ήταν άριστος, παρότι εκτιμά ότι στο εφετινό πρωτάθλημα τα λάθη των διαιτητών είναι λιγότερα, ότι οι «μεγάλοι» πάντα θα προσπαθούν να κάνουν την πολιτική τους μέσω των media και ότι σαφέστατα δεν υπάρχει κεντρική γραμμή υπέρ ή κατά κάποιας ομάδας. Εχει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του Δούρου, περισσότερη στην φιλοδοξία του.
8. Απόφαση για το τι θα κάνει ο πρόεδρος της ΕΠΟ δεν έχει πάρει. Δεν αποκλείεται να βάλει υποψηφιότητα και πάλι τον Οκτώβριο! Το Euro, πάντως, δεν το χάνει...
9. Ο ασυγκράτητος Σάββας Θεοδωρίδης πολλές φορές λειτουργεί «αυθαίρετα» ως έναν βαθμό και εκτός γραμμής Ολυμπιακού. «Είναι αδιανόητο ο Δούρος να ηγείται της ελληνικής διαιτησίας» το τελευταίο παράδειγμα, παρότι είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο Βασάρας (είχε αποθεωθεί στο παρελθόν από Σάββα!) ήταν πλέον ανεπιθύμητος στο λιμάνι και με τον Δούρο ο Ολυμπιακός «βολεύεται» διότι εκτός όλων των άλλων ο πρώην ρέφερι έχει στην κοινή γνώμη την ταμπέλα του «αντι-ολυμπιακού». Από το ματς του 2004 στη Λεωφόρο, ασφαλώς, όπου πριν από τη μη αποβολή Κυργιάκου, δεν έχει αποβάλει Καστίγιο – Γεωργάτο και έχει κατακυρώσει το 1-1 του ... «Χαρστ»- «Ιέρο» εμπιστευόμενος (σωστά, γιατί ήταν πολύ δύσκολη φάση) την υπόδειξη του επόπτη του. Εκτίμηση: ο Σάββας Θεοδωρίδης δύσκολα θα παραμείνει στον Ολυμπιακό μετά το τέλος του πρωταθλήματος, ήδη υπάρχουν φωνές στο περιβάλλον των Ερυθρόλευκων που εκτιμούν ότι η δράση του παλαίμαχου γκολκίπερ δεν ωφελεί, αλλά βλάπτει τον πρωταθλητή ως προς τη δημόσια εικόνα του.

Γνώμη μου είναι:

1. Το τέλος του Βασσάρα από τη συγκεκριμένη θέση δεν είναι θετικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κατηγορείται από πολλούς ότι χαρακτηρίζεται από «τουπέ» και δεν μιλούσε στους παράγοντες, δεν σήκωνε τηλέφωνα , έκανε διαρκώς του κεφαλιού του ως ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος και για πολλούς υπερόπτης και αλαζόνας. Μα αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνει! Να μην ακούει κανέναν και να κάνει του κεφαλιού του. Είχε τα άντερα να παραμείνει στη θέση μετά την επίθεση που είχε δεχθεί πέρυσι μετά το ντέρμπι του ΟΑΚΑ, όπου είχε δώσει αφορμές για πολλή κουβέντα, επειδή ήταν το μοναδικό που είχε ορίσει τον… εαυτό του (δηλαδή τον επικεφαλής) ως παρατηρητή διαιτησίας. Ναι, δεν ήταν τέλειος. Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω επί παραδείγματι γιατί τα σημαντικότερα ματς που έχει παίξει εφέτος ο διαιτητής που ψηφίζεται από τους αθλητές ως ο κορυφαίος (Τάσος Κάκος) είναι το Πανιώνιος – Παναθηναϊκός στο Κύπελλο και το ΠΑΟΚ – ΑΕΚ. Και ασφαλώς δεν θέλω να πιστέψω τις κακές γλώσσες σύμφωνα με τις οποίες ο Βασάρας δεν θέλει να του πάρει ο Κάκος τη… λάμψη του «κορυφαίου». Ναι, καταλαβαίνω τα «κολλήματα» των παρατηρητών, των οποίων τη βαθμολογία πολλές φορές έγραφε στα παλιά του τα παπούτσια, χωρίς όμως, ταυτόχρονα να τους παραπέμπει (απλώς πολλές φορές τους αγνοούσε).

Αλλά, από την άλλη πλευρά, ήταν ολοφάνερο ότι οι διαιτητές, με την όποια ικανότητα και προσωπικότητα του καθενός, είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση να σφυρίζουν ό,τι βλέπουν, ακόμη και εναντίον των μεγάλων. Εκαναν σφάλματα, όχι «εγκλήματα». «Σταμπαρισμένοι» από τους «αιώνιους» ορισμένοι εξ αυτών πήγαιναν και έπαιζαν με άντερα, αν και φορτωμένοι με τόνους άγχους και δακτυλοδεικτούμενοι από τα χρωματισμένα media και στο ΟΑΚΑ και στο «Γ. Καραϊσκάκης». Εφέτος στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερο το πρόβλημα με τους βοηθούς, όχι με τους διαιτητές! Ο Βασάρας, με το ειδικό βάρος του, είχε ενισχύσει το «εγώ» τους και αυτό στην παρούσα φάση ήταν θετικό.

2. Μόνο στην Ελλάδα ένα λάθος σφύριγμα, ακόμη και καθοριστικό, στο τέλος του ματς, διογκώνεται τόσο πολύ από τα ΜΜΕ. Εγινε δυο φορές τον τελευταίο μήνα σε παρόμοια φάση: πέναλτι το οποίο ο ρέφερι δεν καταλογίζει, όχι μόνο γιατί δεν βλέπει καθαρά τη φάση, αλλά και διότι δεν… πιστεύει στην ανατροπή του επιτιθέμενου, επειδή ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να το… κάνει πιο πέναλτι απ’ ότι είναι: οι πληγές από τις πισώπλατες μαχαιριές ακόμη δεν έχουν επουλωθεί στο σώμα του Ζέκα στη Νέα Σμύρνη και του Τοροσίδη στην Ξάνθη. Απορώ πώς αμφότεροι μπορούν και περπατούν μετά από τέτοια αποτρόπαια και στυγερά χτυπήματα!

3. Ο Ολυμπιακός τούτη τη φορά κινείται πολύ έξυπνα επικοινωνιακά. Μετά την πρώτη του ήττα στην Τρίπολη τι έγινε; Επέστρεψε ο Σάββας και για λίγο (ίσα – ίσα για τον θόρυβο) ο Καλόπουλος. Τώρα άρχισε ο πόλεμος φθοράς στον Πιλάβιο με πίτες, φωτογραφίες, κατηγορίες, σχόλια και άλλα πολλά, ενόψει των εκλογών της ΕΠΟ τον Οκτώβριο. Στόχος: να διαχυθεί παντού το μήνυμα ότι αλλάζει το κουμάντο στην ομοσπονδία και ασφαλώς η εικόνα του «ισχυρού» δεν ανήκει ούτε στον ΠΑΟ που περιμένει (πάντα περιμένει...) τους Αραβες, ούτε στην ΑΕΚ που... πανηγυρίζει επειδή δεν έφυγαν ο Λεονάρντο και ο Καράμπελας που σε άλλες εποχές θα ένιωθαν βασιλιάδες αν έμπαιναν στην 18άδα της. Αν περάσει το μήνυμα, σε συνδυασμό με το «τέλος» Βασσάρα (ακόμη ισχυρότερο...) πολλοί ελπίζουν ότι οι διαιτητές θα σφυρίζουν όπως πρέπει τον Ολυμπιακό. Το «όπως πρέπει» ανάγεται στη θεώρηση καθενός για την αντιμετώπιση του «μεγάλου» από τους διαιτητές.

Υ.Γ.: Υπενθυμίζεται ότι στον αγγελικά πλασμένο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Κύρος Βασάρας δέχθηκε τρεις επιθέσεις προτού αποχωρήσει από τη θέση όπου δύσκολα «στέκεται» οποιοσδήποτε επιζητεί το «50-50». Η πρώτη το 2010, στη είσοδο της πολυκατοικίας όπου στεγάζεται το ταξιδιωτικό - τουριστικό γραφείο του «Kyros travel & services» (Μάρτιος 2010), η δεύτερη, πολύ πιο «χοντρή» και επικίνδυνη (και γνωστή σε όλους, χωρίς όμως να φτάσει στο τέλος της ως υπόθεση) τη βραδιά του περυσινού Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 2-1 και η τρίτη τον προηγούμενο Οκτώβριο (φραστική και με γιαούρτι και απειλές από τέσσερα – πέντε άτομα) μετά το Ελλάδα – Κροατία στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε. Ποτέ.

http://www.gazzetta.gr