Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τις υπερβάσεις του Παναθηναϊκού και τη σημασία της νίκης του επί της Ξάνθης.
Αυτό ήταν ένα ματς από το οποίο οι φίλοι του Ολυμπιακού περίμεναν πολλά. Όχι μόνο λόγω των απουσιών του Παναθηναϊκού, αλλά και λόγω της ροής του αγώνα, καθώς οι Πράσινοι δυσκολεύονταν πολύ από το 1’, είχαν δημιουργήσει μία φάση της προκοπής σ’ ολόκληρο το πρώτο μέρος (άουτ κεφαλιά Κλέιτον από σέντρα του Μαρίνου στο 17’), έδειχναν μπλοκαρισμένοι από την Ξάνθη, η οποία έμοιαζε επικίνδυνη. Και το απέδειξε, όταν ο Ουζουνίδης αποφάσισε να χτυπήσει το ματς για να το πάρει, αναλαμβάνοντας το ίδιο ρίσκο που πήρε και ο Φερέιρα!
Ένα πολύ κλειστό παιχνίδι εξελίχθηκε σε «ροκ εντ ρολ»: ο Πορτογάλος βγάζει στο 63’ τον Βιτόλο και βάζει τον Πετρόπουλο και ο «Ελληνας Ρενέ των 90’s» απαντά στο 64’ βγάζοντας τον Μάνταλο και βάζοντας τον βιρτουόζο Μαρσελίνιο. Για 15 λεπτά χαμός! Ευκαιρία ο ΠΑΟ, ευκαιρία η Ξάνθη, ευκαιρία ο ΠΑΟ, ευκαιρία η Ξάνθη (Πετρόπουλος, Τοτσέ, Μαρκόφσκι). Οποιος το έβαζε, μάλλον δεν θα το έχανε (τουλάχιστον). Δεν το έβαλε κανείς. Μέχρι που μπήκε ο Καραγκούνης και το ματς «σουλουπώθηκε» υπέρ των Πρασίνων.
Ηταν λογικό να περιμένουν με θέρμη τη «γκέλα» οι φίλοι του Ολυμπιακού. Συμβαίνει και αντιστρόφως σε ορισμένα ματς των Ερυθρόλευκων, οι οποίοι βεβαίως εφέτος έχουν ξοδέψει ανόητα βαθμούς εκεί όπου οι Πράσινοι δεν το περίμεναν (ούτε οι ίδιοι ασφαλώς, γι’ αυτό και την πάτησαν): ΟΦΗ, Αστέρας Τρίπολης, Ξάνθη, Δόξα Δράμας. Τα «παραρτήματα» που λέει και ο Σάββας, ίσως στο μοναδικό σοβαρό επιχείρημά του ενάντια στην πράσινη προπαγάνδα.
Το χθεσινό ματς ήταν για τον Παναθηναϊκό ίσως πιο σημαντικό και από τα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Όχι μόνο λόγω των απουσιών σχεδόν των τριών ικανότερων παικτών του στον άξονα (Μπουμσόνγκ, Κατσουράνης, Λέτο), αλλά και λόγω τους ανταγωνιστικού αντιπάλου του και ασφαλώς της «ατμόσφαιρας» που είχε δημιουργηθεί με την επανεμφάνιση του «κανονικού» Ολυμπιακού στις νίκες του με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Σήκωσε πάλι κεφάλι ο Παναθηναϊκός. Όπως μετά την ήττα από τον Αρη. Όπως μετά τον αποκλεισμό από τον Πανιώνιο. Όπως μετά το σοκ στη Λιβαδειά. Κι αυτό χρήζει σεβασμού από τον αντίπαλό του και όντως οι σοβαροί στους Ερυθρόλευκους σέβονται αυτό το χαρακτηριστικό του ανταγωνιστή τους.
Διότι ο εφετινός Παναθηναϊκός δεν είναι (πια) η ομάδα που παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο από τον Ολυμπιακό. Εχει κάνει 7-8 πολύ καλά ματς, παίζοντας σούπερ μπάλα (για τα δεδομένα του και του ελληνικού ποδοσφαίρου συνολικά) για 1 ½ μήνα στον πρώτο γύρο. Ισάριθμα έχουν κάνει και οι Ερυθρόλευκοι. Παρότι έχουν πλουσιότερο και καλύτερο ρόστερ, διοικητική σταθερότητα, πληρωμές στην ώρα τους, «τα πάντα ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ» (που θα έλεγε χθες στη Βουλή και ο Αλέφαντος).
Αν το πάρει, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός, θα το πάρει επειδή εφέτος έχει ψυχή και άντερα. Επειδή θα τα έχει βγάλει πέρα και στα πολύ δύσκολα, με πολλούς απρόσμενους πρωταγωνιστές, με ενότητα, με πολύ καλή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια, με σωστούς στα περισσότερα (έχουν κάνει και λάθη) τον Φερέιρα και τον Γόντικα, με μεγαλύτερη δίψα και πάθος και συσπείρωση από τον αντίπαλό του στην πλειονότητα των αγώνων. Όχι επειδή είναι καλύτερη ομάδα ή παίζει θεαματικότερο ποδόσφαιρο ή επειδή έχει καλύτερους παίκτες. Θα το πάρει επειδή οι περισσότεροι παίκτες του δίνουν μεγαλύτερο από το 70-80% των δυνατοτήτων τους σε κάθε ματς, ενώ του Ολυμπιακού ως τώρα όχι, ακόμη και σε περίοδο που δεν είχαν υποχρεώσεις στην Ευρώπη (Ιανουάριος).
Με τους Μπιάρσμιρ – Σαριέγκι στόπερ παίζει εδώ και 1 ½ μήνα (ή με Κατσουράνη, χάνοντας δημιουργικότητα και μυαλό, ουσιαστικά τον συντονιστή του από τη μεσαία γραμμή) και με μπακ τον πολύ αξιόλογο αθλητή, αλλά στάσιμο Σπυρόπουλο και τον (πολύ χειρότερο από τις δύο προηγούμενες σεζόν) Βύντρα ή τον Μαρίνο: αυτά αρκούν; Η΄ μήπως να πούμε ότι ο Κλέιτον έχει χάσει λιγότερους βαθμούς από τον Μέσι (18 η Μπάρτσα, 12 ο Παναθηναϊκός και μην μου πείτε ότι η διαφορά της από τις υπόλοιπες ισπανικές ομάδες είναι μικρότερη από τη διαφορά ΑΥΤΟΥ του Παναθηναϊκού από τις υπόλοιπες ελληνικές…).
Υ.Γ. 1: Επειδή η προπαγάνδα συνεχίζεται: α) όχι, δεν έβριζε τον Φερέιρα, ούτε τους φιλάθλους ο «Κάρα». Εχει απωθημένα, αλλά δεν θα επέτρεπε ποτέ στο εαυτό του να γίνει όπλο στα χέρια αντιπάλων. β) Συνεχίζεται η προσπάθεια φθοράς του Φερέιρα, αλλά ρε παιδιά βρείτε κάποιο άλλο επιχείρημα, όχι το «από πού κι ως πού βασικός ο Μαυρίας;». Γελάει η υφήλιος! Ποιον να έβαζε χθες; Τον Βύντρα δεξιό εξτρέμ; Το είπε και ο Χριστοδουλόπουλος: «Δεν είμαι έτοιμος για ποδόσφαιρο υψηλής έντασης για περισσότερο από 45 λεπτά». γ) Είναι αστείο να υποστηρίζεται από ορισμένους ότι τα «ακριβά» συμβόλαια (Λέτο, Μπουμσόνγκ, Κατσουράνης) χάνουν ματς (πόσα;) επειδή δεν πληρώνονται, τη στιγμή που τα «βαριά συμβόλαια» έχουν πει στον Γόντικα να δώσει προτεραιότητα στους χαμηλόμισθους ΟΤΑΝ πληρώσει… Είναι χυδαία σπίλωση, έστω και σε επίπεδο «φημών», «παρασκηνίου», «κουτσομπολιού».
Υ.Γ. 2: Για να μην κάνω κο – κο – κο στα διαιτητικά: χθες είναι πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού στην ανατροπή του Κλέιτον στο α’ μέρος και αποβολή του στο 54’.
Υ.Γ. 3: Για να μαθαίνουμε να μεταφράζουμε σωστά και όχι κατά το δοκούν και όπως μας συμφέρει κάθε φορά τους αριθμούς και τις στατιστικές: 1/1 χθες ο Τοτσέ. Και συνολικά δεύτερος πιο εύστοχος παίκτης του πρωταθλήματος με 1γκολ/3,3 σουτ (6/20) μετά τον Μάρκο Πάντελιτς (1 γκολ/2,5 σουτ, δηλαδή συνολικά 9/24 + 1/1 πέναλτι που δεν τα μετράω εγώ στην συγκεκριμένη κατηγορία, σε αντίθεση με την στατιστική υπηρεσία του Κώστα Γαλάνη). Πάνω από Τζιμπούρ, Λέτο, Μιραλάς, Βιεϊρίνια, Αθανασιάδη, «Λύμπε», Μήτρογλου, «Σάλπι», Μάντζιο, Καμαρά!
gazzeta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.